Ukryte talenty…
Kochani przyjaciele 
!
Za nami świętowanie naszych drugich urodzin 
. Czas mija niezwykle szybko, a w naszych sercach pozostaje dużo wdzięczności. Za miniony okres, za miejsce gdzie jesteśmy i działamy, oraz za spotkania z ludźmi którzy wnieśli wiele dobrego, zwłaszcza za tymi, którzy odeszli do Domu Ojca i pozostawili piękne wspomnienia. Chcielibyśmy Wam zaprezentować nasz autorski program artystyczny wykonany przez Seniorów w trakcie naszego święta.
Dzisiaj wiersz o naszej placówce inaugurujący cześć artystyczną:
„Nad Bysinką, opodal krzaczka
w budynku Caritasu
wraz z pierwszym pianiem koguta
i z werwą- bo nie ma czasu!
Podąża senior, przyjeżdża seniorka
z busa wychodzą seniorzy jak z worka.
Gdy zbierze się ludzi cała gromada
do windy, kto pierwszy- prędziutko wsiada.
Szary, biały, pomarańcza
to Dziennego Domu barwy
tu zabawa , śpiew, terapia
znajdzie się coś na skołatane nerwy.
By opisać ośrodek nasz prawie idealny
zróbmy po nim- mili Państwo spacer wirtualny!
Od holu na prawo i po lewej stronie
od natłoku pracy każdy senior płonie!
To arteterapia odkrywa swe arkana
praca, praca, praca od samego rana!
Skarbonki, mydełka Marta lepić każe
Co wymyśli Asia prędko się okaże.
Fajna z nimi praca, bo to babki w dechę
A z tej pracy z nami, też mają uciechę.
W zdrowym ciele zdrowy duch- maksyma niemłoda
Ćwiczymy od rana- bo nam zdrowia szkoda.
A że pokój ćwiczeń mamy wypasiony
robimy szpagaty, przysiady i skłony.
Kiedy nam seniorom zdrowie zaszwankuje
pokój nasz klubowy wnet go zreperuje.
Senior tu odpocznie, poczyta książeczkę
albo pogra w karty- tak na dokładeczkę.
Telewizji śniadaniowej stąd dobiega szum
nie mylić z fotelem- choć do niego tłum!
Pokój z telewizją to uciechy wiele
zaletą też bardzo wygodne fotele.
Są tam też pewne drzwi- Państwo wiedzą boście młodzi
to tam, gdzie podobno Król piechotą chodzi!
Na lewo od windy, tam gdzie okna zasłonięte
mamy pomieszczenie przez Panów we władanie wzięte.
Pracownią stolarską nazywane szumnie,
ło matko jak tam głośno- lecz dla nas brzmi to dumnie!
Już możemy wracać, skrzydło zaliczone,
przed nami są drzwi, sprawdźmy po co one!
Otóż i jadalnia- to z holu wracając
Oj chce się tu siedzieć- wszak robota nie zając!
Jest tu obiad, kawusia a w lecie mrożonka
Chyba że znów zabrzmi dźwięk naszego dzwonka.
Gdy zadzwoni dzwonek, cicho już być trzeba
O to terapeutki prośby ślą do nieba!
Jesteśmy nowocześni- dżentelmeni, damy
Wiemy co to Facebook i Profil Zaufany.
Zajęcia na kompie tutaj również mamy,
jak coś nam spasuje to i lajka damy! ”
Już niebawem dalsza część, gdzie poznacie nasz zespół 
